Bij het werken met ‘Stap op de kaart’ kwam die middag de vraag naar voren;
‘Hoe kan ik nu verder?’
Die vraag bracht direct onrust met zich mee.
Hij stelde zelf voor de 5-4-3-2-1 zintuigen oefening te doen die op andere momenten ook helpend geweest was.
Om het lijf te activeren besloten we naar buiten te gaan tijdens deze oefening.
Even letterlijk wat meer ruimte om hem heen was wat hij nodig had, gaf hij heel goed aan.
Al wandelend kwamen we aan op het weiland en werd het eerste ding al snel gespot; een paard.
Terwijl hij zich omdraait valt zijn oog op prachtige blauwe bloemetjes die overdadig aanwezig waren in de borderrand.
‘Wat zijn dat voor bloemetjes?’.
Vergeet mij nietjes, vertelde ik hem.
Het benoemen van de andere drie dingen die je kan zien en verder afmaken van de oefening zijn we die middag niet meer aan toe gekomen.
Waar bij deze bloemetjes de onrust verdween ontstond er ruimte voor andere waardevolle dingen…..