In mijn werk als kindertherapeut bouw ik de begeleidingsmomenten zo op dat er een fijne sfeer is om vanuit aan het werk te gaan, voldoende afwisseling en momenten van ontspanning en eigen inbreng van de het kind/de jongere.
Dat laatste is verweven in de hele aanpak tijdens de begeleiding en komt ook tot uiting bij de afronding van een afspraak. In mijn praktijk wordt het spelen van een (gezelschaps) spelletje vaak gekozen als afsluitende activiteit. Soms worden er aan het begin al ideeën uitgewisseld over welk spel er vandaag gespeeld gaat worden 😊.
Wist u dat gezelschapsspelletjes….
-stress verminderen en zorgen voor een ontspannen sfeer.
-positieve emoties bevorderen.
-sociale interactie stimuleren.
-bijdragen aan leren omgaan met winnen en verliezen.
-verbondenheid creëren.
-uitnodigen tot samenwerken en overleggen.
-betrokkenheid en concentratie verhogen.
-etc.
Het mooie is dat naast dit alles, samen plezier hebben en op een leuke ontspannen manier de afspraak afronden, er vaak ook nog allerlei persoonlijke doelen aan bod komen.
De tijdens het spelen van een spelletje opgedane positieve ervaringen nemen zij vervolgens mee in hun dagelijks leven. Zo kunnen deze gewone dingen op een ander moment wederom heel waardevol zijn.
Bijvoorbeeld: de toren van Pisa.
Tijdens het spel maak ik de toren een soort metafoor voor de reactie op moeilijke situaties. De toren raakt uit balans als je de poppetjes er niet voorzichtig genoeg opzet. Wanneer je probeert de rust te bewaren en eerst goed kijkt en afweegt wat de juiste plek is om een poppetje te plaatsen zal de toren minder snel uit balans raken.
Het beeld van de toren van Pisa en de ervaring van het spelen van het spel kan zo helpend zijn bij het omgaan met lastige situaties.
Zo kan een ‘eenvoudig’ spelletje een belangrijke rol vervullen.